+ سه شنبه ۲۲ شهریور ماه :
همونطور که قرار بود برای پاگشا بریم ساعت ۱۱:۳۰ تو حیاط م...دایجون خدابیامرز جمع شدیم ! شما که نمیشناسین ولی من می نویسم تا بعدها که خوندم یادم بیاد کیا بودیم 
خاله جون و پسر خاله بزرگه ، زن دایی و یسنا و داداش وسطیه و خانومش ، ی...دایجون و زن دایی و پسرشون ، علی دایجون و زن دایی و پارسا ، ض...دایجون و زندایی و صاحبه و هستی ، آوا و محمد علی ، باباجون و مامانی ، نسیم و نرگس ، حباب و خواهر کوچیکش و مادرش ... 
ما دقیقا ۲۵ نفر بودیم 
اقوام دوماد هم ماشالله از ما کمتر نبودن که هیچ ! بیشتر هم بودن 
بزرگ خاندانیم دیگه ! چه کنیم ؟! 
خدا بده برکت ............
دیگه تا ساعت ۱۲ همه جمع شدن و با هم قدم زنون راهیه خونه ی دوماد شدیم ( مسافتی در حدود ۱۰۰ قدم 
)
جای همگی دوستان سبززززز بدو ورود با چای و شیرینی ازمون پذیرایی شد و بعدش هم تو حیاط تخت زدن و رفتیم ناهار خوردیم ! از بس جمعیت زیاد بود دیگه بیرون غذا دادن 
! بعد هم برگشتیم تو خونه و باز هم چای و شیرینی و میوه ... پدر شوهر حباب هدیه ی خودشو دو دستی تقدیم عروس گلش کرد 
مبارکش باشه ! نپرسین چی ! چون قرار نیست جواب بدم 
بعد هم ساعت ۲:۳۰ همه خداحافظی کردیم و حباب رو اونجا میون اون همه جمعیت شوهر تنها گذاشتیم و برگشتیم خونه 
الهی ! دلم به حال حباب سوخت 
... ولی یه همسر داره که نمیذاره بهش بد بگذره ! ضمنا فامیلمون هستن و غریبه نبودن . از تموم شوخی ها گذشته ! امیدوارم لحظات خوبی رو اونجا با اقوام آقاشون گذرونده باشه . بچه مون برای اینکه احساس دلتنگی نکنه گاهی بهش یه اسمس میدادم اونم جوابمو میداد .
مثلا من براش این شکلک رو می فرستادم
اون تو جوابم اینو میداد 
...
حالا خودتون تعبیر کنین من چی میگفتم و اون چی جواب میداد
بعد از ظهر علی دایجون اینا روونه ی خونشون شدن ...
+ از اونجا من به اتفاق باباجون و مامانی اومدم خونشون ! بعد از صرف چای و کمی استراحت مامان اینا تصمیم گرفتن به اتفاق رها و مانی و یاسی برن خونه ی پدر بزرگ دومادمون برای عرض تسلیت . ولی خب من نه اینکه با دامن و مانتو بالدار رفته بودم هیچ جوره راضی نمیشدم همراهشون برم . بعد مامان یه شلوار گشاد ( از این دمپا یک متری ها ) بهم داد گفت اینو بپوش بریم دیگه خودتون تصور کنین با اون مانتو شاپرکی و اون شلوار چه تیپی بودم ... همین مونده بود که بال در بیارمو پرواز کنم !
خلاصه منم همراهشون رفتم و یه ساعتی اونجا نشستیم و برگشتم خونه ی مامان اینا . محمد هم غروب اومد ...
+ محمد قبل از شام با پدرش تماس گرفت و فهمید که داییش رو مرخص کردن و گفت بعد از شام میریم عیادتش . بعد از شام باز با همون تیپی که رفته بودم عرض تسلیت رفتیم خونه ی داییش اینا شب نشین 
! همونجا بود که یاس خانوم از پدرجونش خواست که اونو همراه خودشون ببرن کرج و در نهایت این خواهش یاس با موافقت اکثر آرا پذیرفته شد . آخره شبی برگشتیم خونه و یاسی رو حموم بردم و اون خوابید . منم تا دیر وقت داشتم وسایلش رو جمع میکردم و بعد
+ چهارشنبه ۲۳ شهریور ماه :
صبح زود یاسی صبحونه خورد . بچه از ساعت ۵ بیدار شده بود 
حالا دو روز دیگه مدارس شروع شه مردی یاسی رو بیدار کن 
ساعت ۸:۳۰ بود که اومدن دنبالش و بردنش دلم از الان براش تنگ شده . موقع رفتن بهم میگه مامانی من دارم می رم چرا خوشحال نیستی ؟؟؟ گفتم باید خوشحال باشم ؟؟؟ میگه آره !!! گفتم خب دلم برات تنگ میشه ... اونم کمی بغض کرد و گفت منم دلم تنگ میشه ولی زود میام ... کمی بوس بوسش کردم و راهیش کردم 
خدا پشت و پناه تموم مسافرا باشه 
مامانی و باباجون و رها و مانی و داداشم صبح زود راهیه تهران شدن .
+ امروز ناهار هم برای مراسم سوم پدربزرگ دومادمون دعوتیم . مامانی نیست باهاش برم احساس غریبی میکنم . ایکاش اونجا خواهرم هوامو داشته باشه و کنارم بمونه .... 
چقدر الان که مامان اینا نیستن احساس غریبی میکنم خیلی بده آدم تو شهر خودش حس غریبی کنه ها 
- ۰ نظر
- چهارشنبه ۲۳ شهریور ۹۰ ، ۱۰:۲۱
و همینطور دکمه های زرد ... حالم داشت بهم میخورد .
من هی میگفتم آقا همسرم قدش بلنده این آستیناش کوتاه میشه براش . خلاصه دیدم تفاهم نداریم زنگ زدم به محمد که خودت بیا انتخاب کن . بعد از کلی التماس خلاصه رضایت داد که خودش بیاد ... 
کردن و هی گوشهای منو درازتر میکردن که چی ؟! خوشگل شدی 
(نذر یسنا اینا بود 
سحرجان تولدت مبارک باشه عزیزم 
! مامان و سه تا دیگه از دختر داییام هم اومده بودن کمک ! زن داداش یسنا هم بود . خلاصه غروبی کمک کردیم و باز غذاهارو بردن پخش کردن و ما هم از دیشب رسما برای شام دعوت شده بودیم . برای همین به قول ننه جون خدا بیامرز " هم میخورن هم میبرن " ! هم خوردیم و هم به اندازه ی یه وعده مون آوردیم :) آخره شب هم برگشتیم خونمون .
! دیگه انقدر ازش تعریف کردن که بچه م معذب شده بود و انگار اولین بار بوده همکارای باباش رو میدید 
اونها هم راه به راه میگفتن بردی خونه براش اسپند دود کن ...
! یه نکته ی مهم دیگه ... با اینکه کارگردانی های ایرانیا اغلب همراه با سوتی هست و هر کسی بگه مخالفه بهش میگم دارم با تعصب مخالفت میکنه ولی یه چیزی اون شب بیان شد که نمیشد جواب ندم . اونم این بود که چرا وقتی اون پسره داشت میرفت بالا سر امیرحسین دست خالی بود ولی یهویی یه باک بنزین رو از کجا آورد که خالی کنه سرش ...
دو حالت داره ! یا من نویسنده ی این فیلم نامه هستم . یا فیلم نامه خیلی پیش پا افتاده نوشته شده که من میتونم حدس بزنمش 
!
و خدارو شکر حال نداشتم جایی بریم ... 
خیالم کمی راحت شد ...
الان هم به اتفاق باجناق جانش رفتن برای نصب اسپیلیت خونه ی ی...دایجونم 
! بنده خدا حق داره . تموم تفریحات داخل شهری و خارج شهریشون با هموناست . همکاراشم حالشون گرفته شده که باید از اونجا بره 
!
! دعا کنین همونجا بمونن . با این آلرژی که یاس داره دوست ندارم فعلا که میشه تو مدرسه ای که باباش تدریس میکنه اون مدرسه ی دیگه ای بره . با محمد که باشه خیالم راحته . مخصوصا که کار منم چند وقت دیگه شروع میشه 
! آخره شب برگشتیم خونه 
یه چیزی شبیه به واکیوم بود . بقدری مکش داشت که اصلا متوجه نمیشدم کی محتویات شکم ماهی رو به داخل میکشه 
