آخرین پست در سال 1390 ...

دوستان گلم عیدتون مبارک باشه !

یادتون باشه لحظه ی تحویل سال یکی هست به اسم " آوا " که شدیدا دل بسته ی دعای دلهای پاکه ! پس فراموشش نکنین لطفا 

نمیدونم دیگه کی بتونم بیام و آپ کنم ! ولی سعی میکنم هر وقت شد حتما بیام ! فعلا اینو ازم داشته باشین تا بعد 

+ با تو هستم ! با توئی که دستتو زدی زیر چونه ت و داری از اون بالا بالاها مارو نگاه میکنی ! آره با خود خودتم ! این ملت خسته هستن . خسته و درد کشیده ! التیام درداشون باش . هواشونو بیشتر از هر زمانی داشته باش ! مخلصتم خدا  

من ( آوا ) دوست دارم شبان بازی در بیارم ! خواهشا موسی وار جلو نیاین . گناه و ثواب این جور سخن گفتن با خودم !

دوستون دارم ...

+ اینم آخرین حرف حافظ برای من در آخرین روز سال ۱۳۹۰ 

+ سال پر دردی بود با یه دنیا غم ! ناشکریه بگم شادی نداشتیم ! داشتیم ... خدایا حکمتتُ شکر !

+ جمع بندی سالی که گذشت می مونه تو آرشیو افکارم !

یادم باشد که روز و روزگار خوش است !

نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل

بنال بلبل بی دل که جای فریادست ...

.

.

تو به من خندیدی

و نمیدانستی

من به چه دلهره از باغچه ی همسایه

عشق را دزدیدم ... :(

ای مه . . .

بر گیسویت ای جان ، کمتر زن شانه

چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه

بگشا ز مویت گره ای چند ، ای مه

تا بگشایی گره ای شاید ، ز دل دیوانه

دل در ، مویت ، دارد ، خانه

مجروح گردد چو زنی هر دم شانه

در حلقه ی مویت بس دل اسیر است

بینم خونین دل این و آن سر هر دندانه

بینم خونین دل . . .

 

پابوس پیمانه منم . . .

آزادگی را ^من ندیدم این زمان . . .

                                               غیر از کلامی !

راضی نگردیدی به او ^جانا رسان . . .

                                               از ما سلامی

باور مکن در ^عهد ما

                          یک جا در این دلها صفا

                                                  کو همدمی ! وای از این بی همزمانی

پایان ^عشق این است اگر

                         خواهم که گردون سر به سر

                                                              از ^من به جا نگذارد . . .

                                                                                          نام و نشانی !

هم در دل ^پروانه منم

                    آتش به دل و دیوانه منم

                                                 شبها تا هنگام سحر

                                                                            تک مشتری ^{می خانه} منم

        پابوس پیمانه منم . . .

                                    تا نهد لب بر لبم !

در ^مستی افسانه منم

                           در بی خبری رندانه منم

                                                         شبگردی آشفته سری

                                                                               در نیمه شبان مستانه منم

              گم کرده ^جانانه منم

                                       آه از این . . .  

                                                        تاب و تبم !

* اینم فال امشب من !

هزار جهد بکردم که یار من باشی

مُراد بخش دل بی قرار من باشی

***

چراغ دیده شب زنده دار من گردی

انیس خاطر امیدوار من باشی

***

چو خسروان ملاحت به بندگان نازند

تو در میانه خداوندگار من باشی

***

از آن عقیق که خونین دلم ز عشوه او

اگر کنم گله ای غمگسار من باشی

***

در آن چمن که بُتان دست عاشقان گیرند

گرت ز دست برآید نگار من باشی

***

شبی به کلبه احزان عاشقان آیی

دمی انیس  دل سوگوار من باشی

***

شود غزاله خورشید صید لاغر من

گر آهویی چو تو یک دم شکار من باشی

*** 

سه بوسه کز دو لبت کرده ای وظیفه من

اگر ادا نکنی قرض دار من باشی

***

من این مُراد ببینم به خود که نیم شبی

به جای اشک روان در کنار من باشی ؟

***

من ار چه حافظ شهرم ، جوی نمی ارزم

مگر تو از کرم خویش یار من باشی

 

1:45

آهنگ باران ...

آهنگ باران را دوست دارم

چه آرام ببارد و چه خشمگین

چه شاد بخواند و چه غمگین !

باران را با تک تک خاطرات آن

گنجشکهای خیس و درخت انجیر و تاب آن .

آهنگ باران را دوست دارم !

ناگهان آمد به یادم رنج هستی ...

خواب خوشــــــی وقت سحـــــــر

                                   دیــــــدم و یــــــــــــادم نرود

روی تو با شـــــــــوق نظـــــــر

                                 دیـــــــــــدم و یادم نـــــــرود

پــــــرده از رازت کشیـــــدم

                              سوی خــــــــود بازت کشیـــــــدم 

                                                                  آنقـــــــدر نازت کشیــــدم تـــــا نشستی

روی دامانت فتادم 

                عقــــده ی دل را گشادم

                                               ناگهان آمــــــــــد به یادم

                                                                             رنـــــج هستی !!!

ای خوش آن دم ، وان غـــــــرور خواب نوشین

                                                 وان نشــــــاط و وان ســـــــرور و وصــــــــل دوشین

با تو میگفتم غـــم و درد جـــــدایی

                                    همچنان نـــی با نـــوای بی نـــوایی

                                                                           وای از ایـــن دیــــر آشنــــایی ... !!!

روی دامانت چــــو اشک افتــــاده بودم

                                       ناله های عــاشقی ســــر داده بـــودم

                                                                           که ای جفاجـــــــو ، کن وفــــــــــایی

دامن از دستـــــم کشیدی

                            همچـــو بخت از مــن رمیــــــدی

                                        من ز خـــواب ناز خـــود ، آواز خـــود ، ناگــــه پریدم

                                                                             غیر اشک و بستری از دیدِ تر دیگـــــــر ندیدم

او ســــــر یاری ندارد

                 قصه کوتــــه ، رنـــــــــج عاشـــــق

                                                       خـــــــواب و بیــــــــــداری نـــــــــدارد

پــــــــــــرده از رازت کشیــــــــدم .....