کافه ی خیابان هفتم

* آخرین صفحه ی کتاب شازده کوچولو ...

در نظر من این زیباترین و حُزن انگیزترین منظره ی عالم است . این همان منظره ی دو صفحه پیش است . گیرم آن را دوباره کشیده ام که بهتر نشانتان بدهم ، ظهور شهریار کوچولو بر زمین در این جا بود؛ و بعد در همین جا هم بود که ناپدید شد . 

آن قدر با دقت این منظره را نگاه کنید که مطمئن بشوید اگر روزی تو (در) آفریقا گذارتان به کویر ِ صحرا افتاد به التماس ازتان میخواهم که عجله به خرج ندهید و درست زیر ِ ستاره چند لحظه ای توقف کنید و آن وقت اگر بچه ای به طرفتان آمد ، اگر خندید، اگر موهایش طلایی بود ، اگر وقتی ازش سئوالی کردید جوابی نداد لابد حدس میزنید که کیست . در آن صورت لطف کنید و نگذارید من این جور افسرده خاطر بمانم ؛ بی درنگ بردارید به من بنویسید که او برگشته .... 

 + نقاشی : آوا