کافه ی خیابان هفتم

یادمه خیلی قبل تر ها با نویسنده ی وبلاگ دغدغه های یه مرد  سر موضوعی یه جورایی محترمانه تضاد فکری پیدا کردم ! و بعد خیلی محترمانه تر این مسئله حل شد :) همیشه با خودم فکر میکردم که یه مرد چه دغدغه ای میتونه داشته باشه ! خب زیادن . دغدغه هارو میگم . ولی سه واژه ی  مراقب داشته هامون باشیم منو یاد دغدغه های یه مرد می ندازه ! 

و وبلاگ بعدی  روزها و خاطره ها ... 

هر دو از یک دردن . یک درد کهنه و بی درمان مشترک ... 

این دو وبلاگُ چند سالی هست که می خونم ! از اون دست افرادی بودن که مهر تائید زدن به این باور که خاطرات هیچ وقت از بین نمیره ... !!! 

** لینکشونُ گذاشتم تا اگه قلمشونُ دوست داشتی همراه شی ! ولی اگه جز این بود به خلوتشون احترام بگذار و صفحه رو ببند و هیچ وقت باز نکن ... و سعی نکن مثل آوای خیلی قبل تر ها از در موعظه وارد شی !!! 

البته دومی خیلی وقته که نمی نویسه ...