کافه ی خیابان هفتم

می دانی ؟ 

یک وقت هایی باید 

روی یک تکه کاغذ بنویسی 

" تعطیل است "

و بچسبانی پشت شیشه ی افکارت 

باید به خودت استراحت بدهی 

دراز بکشی 

دست هایت را زیر سرت بگذاری

به آسمان خیره شوی

و بی خیال سوت بزنی

در دلت لبخندی به تمام افکاری که 

پشت شیشه ذهنت صف کشیده اند .

آن وقت با خودت بگویی 

بگذار منتظر بمانند ... 

" حسین پناهی "

+ داشتم تو لینک یکی از دوستان برای خودم سرک میکشیدم ! ( یه گردش خیلی خیلی آروم ) یه وقتی دیدم از اینجا سر در آوردم ! تمامی نوشته هاش رو خوندم . نوشته های هر دو نویسنده ... 

نمیدونم ازم راضیه که اینجا در موردشون مطلبی گذاشتم یا نه ! اگر کامنتهاش فعال بود بی شک براش می نوشتم و ازش اجازه میگرفتم . ولی خب امکان نظر دهی برام نبود . 

نمیشه به واسطه ی چند تا پست کسی رو قضاوت کرد . اصلا نه من و نه هیچ کس دیگه ای حق نداره دیگرونو ! افکارشون رو ! اعتقاداتشونو قضاوت کنه . اونم وقتی که از هیچ چیز با خبر نیستیم . ولی واقعیت رو بخواین دلم سوخت . دلم گرفت وقتی دیدم گاهی لابه لای کلمات ، دنیایی درد موج میزنه . 

الانم اینارو نگفتم که شماها مجبور به خوندن اون نوشته ها شین یا حتی از سر کنجکاوی به اونجا " که خلوت کسی هست که عاشقونه برای عشق خودش می نویسه بدون اینکه اونو کنار خودش داشته باشه " سرک بکشید ! اینارو نوشتم برای دل خودم . 

+ اینم فال امروزم ...

راستی ! دقت کردین خیلی وقته دیگه از روزمرگیهام نمی نویسم ؟؟؟ حتی ننوشتم پریشب افطار مهمونهای عزیزی داشتم !!! که این روزها چی شده و چی نشده !!! 

خیلی وقته وبلاگم از حالت روزمرگی در اومده . دلم میخواد براش یه عنوان جدید بذارم . عنوانی که به دلم بشینه ولی ذهنم خسته تر از اینه که برام پیشنهادی داشته باشم . امداد می طلبیم ! 

+ وقت کردین اینجا رو بخونین ! نمیخوام چیزی بگم ! حتی نمیخوام شما هم چیزی در این مورد بگین . ولی ایکاش اوناییکه این روزها جهت غارت اموال مردم با شعار " کمک " راهی این مناطق شدن کمی خجالت بکشن ! درد میدونی چیه ؟؟؟ اینکه نه احساس " گناه " داشته باشی و نه حس " شرمندگی " ! چه در مورد معبود و چه در مورد بنده هاش ... باقی حرفها رو میذارم گوشه ی دل خودم تا همونجا در خفا باقی بمونه !