کافه ی خیابان هفتم

سلام 

امروز تولدمه . تولد آوای جوزایی ....

باز طبق هر سال کتایون عزیزم با ویسش غافلگیرم کرد 

شادی عزیزم با کامنتش ... و گلی جون هم همینطور 

معرفت دوستان مجازی خیلی زیاده . هر چند نباید غافل شم از سورپرایز حباب عزیزم (دختردایی گلم) یه هفته زودتر از موعد تولدم هدیه م رو ارسال کرد ...

خلاصه که تولدم مبارک ...

.

.

.

سرحال نیستم . راستش از ۸ اردیبهشت ۹۴ که تهران شروع به کار کردم همیشه تو یه بخش بودم که هدنرسش عالی بود . عشق عشق ... دلگرمیه من بود . بارها بهم پیشنهاد سمت بالاتر دادن ولی من قبول نکردم گفتم میخوام تو همین بخش با همین هدنرس بمونم .... ولی متاسفانه اخیرا یه سرب مسائل تو بخش اتفاق افتاد که بنده ی خدا هدنرسمون زیر سوال رفته و امروز بهم گفت قراره دیگه نیاد و جای دیگه مشغول به کار شه . بهم سپرده غروب باهاش تماس بگیرم و کارم داره . نمیدونم چه خوابی برام دیده . ولی خیلی پکرم که دیگه هدنرسمون نیست . واقعا زن خوبی بود و جز خوبی ازش ندیدم . حالا خیلی مظلومانه از این سمت بعد از بیست سال کناره گیری کرد . 

توف به مدیریت و سیاست غلط بیمارستان ...

گاهی واقعا دلم میخواد کناره گیری کنم از این شغل . منی که با اینهمه عشق وارد این شغل شدم حالا هر روز با دلهره میرم و میام .... اون عشق دیگه نیست . برای بیمارها کم نمیزارم ولی اون لذته دیگه نیست ... و این خیلی بده