کافه ی خیابان هفتم

* کـی فکرشُ میکرد روزی یکی از معضلات زندگی من نداشتن ِ پول خُرد باشه ؟؟؟ مُردم از بس برای کرایه ی پ خطی ها حرص خوردم . مثلا 600 تومن . یا 5200، یا 900 تومان ، یا مثلا 1300 ... همه شون متفق القول میگن " پول خرد بدین "... باز شانس اوردم دو مسیرُ با کارت شارژی حساب میکنم :)

** مـدتیه فهمیدم که برای ایاب و ذهاب بهتره داخل واگن آقایون برم . اونجا جمعیت انقدر فشرده نیستن . البته بجز بعضی موارد . وقتی صندلی خالی میشه برای نشستن سبقت نمیگیرن و اگه خانمی اونجا باشه ازش میخوان تا اون بشینه . برای همین جدیدا از اون دو تا واگن مختص خانم ها که آدم داخلش له میشه به قسمت آقایون نقل مکان کردم :) امروز یه دختر و پسر وارد شدن . قبل وارد شدن آقا دستاشُ دور دختر حائل کرده بود که ناخوداگاه خنده م گرفت . انگار دختر داخل یه حباب محفوظ شده باشه . بعدم با همون حالت چرخوندش سمت یه تکیه گاه و خودش جلوش ایستاد و دو تا دستاشُ کنار شونه های دختر گذاشت . تا ایستگاهی که پیاده شدن بهمین منوال از دختر محافظت کرد . حتی لحظه ی پیاده شدن ... برام جالب بود ! در واقع اون احساس امنیتی که بین اون همه جنس مخالف به دختر القا شده بود حتی برای من هم دوست داشتنی بود . 

*** بـیشترین چیزی که تو بخش آقایون فروش میره " کفی کفشی که ، بوگیر و خوش بو کننده ی پاست :)))) "