کافه ی خیابان هفتم

سنگ محک به تنهایی هیچ ارزشی نداره ولی وقتی میخوان به اصل بودن یک تکه طلا پی ببرن به اون سنگ سیاه نیاز دارن .یه سنگی که هر چقدر هم در تماس مستقیم با طلا باشه باز هیچ ارزشی نداره جز محک زدن . 

چند روزی نیستم . حالا که فکر میکنم بهش نیاز دارم . سفرُ میگم ! 

میدونی چیه ؟ خسته شدم از بس اومدم گفتم .... 

این روزها نگفتم . نخواستم که دیگه بگم . ولی خودم که میدونم ! خودم که میفهمم ! بازم دمِ اون مسئولمون گرم که یه وقتایی هر چند کوتاه ولی خب با درخواستهای مرخصیم موافقت میکنه . 

الان که در حال تایپ هستم هنوز نمیدونم ثبت مطلبُ انجام میدم یا نه . هنوزم مطمئن نیستم به اینکه میخوام بی خیال هر چی دوست و رفیق و آشنایی که از اینجا میگذرن بشمُ حرفامُ بزنم یا نه ! 

ولی چیزی که مطمئنم این ِ که ننوشتم تا حس دلسوزی و نگرانی دوستانمُ به غل غل در بیارم و به نقطه ی جوش برسونم تا فوران کنه و سر ریز شه . نه ! نوشتم واسه دل خودم ...