کافه ی خیابان هفتم

شاید هر کدوم از ما تو زندگیمون دروغ گوی اعظمی داشته باشیم که علیرغم اینکه می دونیم با دروغ نهادینه شده ولی نمی خوایم ذاتش رو باور کنیم ... و در واقع خودمون رو گول میزنیم .. .

من با خودم عهد بستم که با هر کسی اگر روراست نیستم ، با خودم حتما حتما رو راست باشم ...

دروغ گوی اعظم زندگیتون رو اگه شناختین دُمش رو قیچی کنید . این دسته از افراد باعث میشن شما کم کم به خودتون شک کنید ولی به اونها نه . بهشون مجال دفاع از حیثیت دروغینشون رو ندین . چون این دسته ی عظما به قدری مهارت دارن که ممکنه به جای اعتراف به ذات پلیدشون به شما یک جفت شاخ و یک دم منگوله دار و یا یک جفت گوش دراز به همراه دم و صدای عرعر نشان هدیه بدن و شان شما رو تا حد چهار پا بودن پایین بیارن . من به نوبه ی خودم از زندگیم حذفش کردم و الان واقعا حال خوشی دارم از نبودنش ... 

جناب دروغگوی اعظم ، نمی دونم باز به اینجا سرک میکشی یا نه ! باز رد من رو میگیری ببینی به کجا میرم و کی به سراغم میاد . یا من چند بار میرم و اون چند بار میاد ! باید خدمتتون عرض کنم دوست بسیار خوبم جناب منتخب ، کتاب سومش رو هم چاپ کردن و ایشون شخصا این کتاب رو برام پست کردن . 

خواستم برای یکبار بدونی ذاتت رو شناختم که روت خط باطل کشیدم انقدر پشت سر من دروغ نگو و سعی نکن از من چهره ای منفور برای دیگران تصور کنی . هر چند این بخش از دروغ گوییت هم برای من مهم نیست چون اون عوضی هایی که دورت رو گرفتن لنگه ی خودت هستن . 

حالا حق داری بری همه جا بگی فلانی سرکش و یاغی شده . امثال تو باعثش شدن . این آخرین باری هست که وقت ارزشمندم رو برای توی عوضی هدر میدم البته بیشتر به عنوان هشداری برای دوستان بوده نه مجاب کردن تو ... 

شما به حال حباب نشان خودتون خوش باشین تا زمانیکه دست روزگار بازی قشنگی سر راهتون قرار بده از نوع ترکیدن ...