کافه ی خیابان هفتم

* یـادمه تو برنامه ی رامبد جوان پسر جوونی قرار بود واژه ی " تراکنش موفق " رو به صورت پانتومیم اجرا کنه تا رفیقش اون واژه رو حدس بزنه ! حرکات نمادی اون پسر برام خیلی بی مفهوم بود . میگفتم این چرا این جوری رفتار میکنه ؟ حالا چرا انقدر خودش رو اینور و اونور میزنه و به اندامش کش و قوس میده . خلاصه که رفیقش نتونست واژه رو حدس بزنه و باختن . و من همیشه فکر میکردم واژه ی تراکنش رو چطور میشه به صورت پانتومیم اجرا کرد . 

تا شد دیشب ! همکاری دارم که مازنی هستن .البته خودمم از همین استانم ولی مازنی ها در واقع مربوط به شرق استان میشن و شهر ما غربی ترین نقطه ی استان . از نظر گویش زبان محلی ما به گیلک معروفه . اونها مازنی حرف میزنن و سمت ما گیلکی . ولی خب خیلی از جوونها و نسل جدیدها فارسی حرف میزنن و لهجه ی شمالیشون در گویش فارسیشون مشخصه ولی در کل فارسی حرف میزنن . 

دیدین کسی از شدت گشنگی بدنش شروع به لرزشهای ریز و پشت سر هم میکنه ؟ در زبان محلی ما به این حالت میگن " پِرکِنِش " به معنی پریدن که احتمالا منظور همون پریدن عضلات بدن باشه ( دقیق نمیدونم ) ! دیشب چون کارمون خیلی زیاد بود دیروقت شام خوردیم و قبل از شام من دقیقا دچار همون حالت لرزش و رعشه شدم . خطاب به همکارم گفتم از گشنگی بقول خودمون ( شمالیها ) دچاره پرکنش شدم ! بلند بلند خندید و گفت پرکنش چیهههه ! تراکنش . و من اونجا بود که فهمیدم چرا اون پسر تو برنامه ی رامبد ( خندوانه ) انقدر به هیکل خودش پیچ و تاب میداد . مُرده بودم از خنده . گفتم ترااااکنش ؟؟؟ با تعجب نگام کرد و گفت آره مگه شما نمیگین ؟! گفتم والا ما به تنها چیری که میگیم تراکنش همون تائیدیه ی عملیات بانکیه و امثالهم :دی 

الان که فکر میکنم میگم لابد یا اون پسر مازنی بوده ! یا پدر و مادرش :) هنوزم از یاداوری حالتهاش خنده م میگیره .