کافه ی خیابان هفتم

* شـاید از هر کسی بهترین خاطراتش را بپرسند فلش بکی به دوران تحصیل و دانشجویی بزند و زیباترین خاطرات ، شاید در آن ایام ، لحظات تدریس یکی از بهترینها باشد ... استاد مهربان و بی نظیری که صبورانه شیطنتهای دانشجویان را با لبخند پاسخ می داد و نگاه مهربانش لحظه ای برای ما، جز مهربانی به ارمغان نیاورد . دیشب که خبر درگذشتش را به واسطه ی دوستان همکلاسی سابق شنیدم از فوت ایشان دچار بهتر و ناباوری شدم و مات و مبهوت به تصویر استاد نگاه کردم و قطره اشکی از پشت پلکهای ملتهبم بر گونه ام جاری شد ... 

استاد مهربانی ، یاد و خاطرت جاودانه و روحت شاد ... 

+ دکتر لطفعلی پورکاظمی ، رئیس اسبق فدراسیون پزشکی - ورزشی ایران [استاد زبان تخصصی ما در سال 1387]