کافه ی خیابان هفتم

* روزها به سرعت برق و باد میگذره . ولی من مثل یک آدم منگ ، گیج و مبهوتم ... 

**  اینم پیام یاس برای دوستانی که جویای احوالش بودن 

 و اما یه جمله ی یواشکی از طرف من  " من به دخترم افتخار میکنم که قدر محبتُ می دونه و می فهمه " 

+ مزیت ِ اینجا ( وبلاگ ) کم کم داره برای من هم نمایان میشه . 

+ همه تونُ می خونم . ولی نمیدونم چرا چند وب در میون براتون نظر میذارم . تنها میدونم که برای اون تعداد معدود نظری که برای بعضیاتون گذاشتم هم دلیل داشتم . و دلیلش شاید به اندازه ی برجسته بودن تنها یک " کلمه " باشه و شاید هم چیز دیگه ...!!! و بالطبع به همه ی شما حق میدم اگه نظری نذارین ...