کافه ی خیابان هفتم

شش روزی هست که به دلیل ریزش چاه فاضلاب  و ریزش کرسی خونه ی پدر محمد همگی منزل دایجونم هستیم. منم که درگیر کارم و صبح میرم و شب برمیگردم. سوای از اینکه وقت ندارم حس و حال نوشتن هم ندارم... بلاگفا هم که شده ماشین زمان و ما رو به دو سال قبل برگردونده... الان در حالیکه تو ایستگاه مترو میرداماد نشستم و در حال تایپم منتظرم تا زمان بگذره و برم سمت محل کارم... نمیدونم چی شد که نوشتم. از دوستانی که این مدت بیادم بودن ممنونم و شرمنده ی عزیزانی هستم که با سورپرایز بلاگفا ادرسشون رو گم کردم  . خوشحال میشم که رد دوستان رو باز اینجا ببینم ... 

علیرغم اینکه ارشیو پریده کلیه ی تنظیمات هم به دو سال قبل برگشته. از قالب وبلاگم گرفته تااااا رمز ورود به مدیریتم ........