کافه ی خیابان هفتم

گاهی میان مردم در ازدحام شهر ...

" غیر از تو " هر چه هست ... 

فراموش میکنم ...

+ فریدون مشیری

*یـک عمر ترسیدم از قضاوت شدن . یک عمر خودم رو توبیخ کردم واسه افکار دیگران! و حالا بعد این همه سال تازه فهمیدم همه ی عمر به خطا رفتم . واقعیت اینه که ما هر کاری کنیم و هر راهی بریم همیشه هستن کسایی که سرزنشت کنن ، بحق و یا ناحق قضاوتت کنن . برای همین در تلاشم تا دیگه به قضاوت دیگران فکر نکنم و تمام حواسم رو به این جمع کنم که خودم از انتخابم ، از راهی و مسیری که در تصمیمات زندگیم پیش رو میگیرم و از موجودیتم راضی باشم . بودن اندک دوستانی که ازم دور شدن ولی من واقعا خسته م بابت اینکه بخوام نظرات دیگران رو عوض کنم . چون بر این باورم که هر کسی یقین داره حرف و فکرش درست ترینه . پس این یک تلاش بی حاصله ! حداقل در مورد اطرافیان من اینطور بوده . هر چند این روال منجر به تنهاتر شدن خودم میشه . ولی تنهاتر شدن بهتر از اینه که هر لحظه بترسی از حرفی که نزدی و دیگران با حس و حال خودشون برداشت کنن و بخوای برای برداشت اونها توضیح بدی . 

** ازدحام شهر جغدها :) من به اون غار فکر میکنم ...