کافه ی خیابان هفتم

خب بریم سر اصل مطلب .

دیروز حاجی تو رادیو یه حرفی زد که من یکی که نتونستم جلوی خندم رو بگیرم و بالطبع با شروع خنده ی من دختری که بغل دستم نشسته بود هم شروع به خندیدن کرد و همینطور راننده و بغل دستیش که یه پسر جوونی بود و اما علت خنده.

بحث بر سر مراسم خواستگاری بود و یه سری رسم و رسوم اشتباهی که این روزها خانواده ها به کرات دچارش میشن و اون ==> حضور آقا داماد در مجلس خواستگاری هستش 

حاجی فرمودند که خانوم ها در جلسه ی اول تنها در منزل دختر خانومی که قرار است بعدها عروس خونوادشون بشه حضور داشته باشند و بودن داماد هیچ ضرورتی ندارد . مادرشوهر و خواهرشوهر و شاید عمه خانوم و خاله خانوم و این خاله قزی و اون خاله قزی ... همینا کافین دیگه  . خب اینا برن دختر رو برانداز کنن از هر نظر  هیکل و قیافه و تیپ و مو و .... بعد شرایط کاریه آقا دوماد و شرایط مالی و مطرح کنن و از عروس خانوم هم اطلاعات کافی باطنی و ظاهری رو بپرسن و شرط و شروط ازدواج رو مطرح کنن و بحث مهریه و شیربها و همه و همه و همه .... البته این کار رو میتونن در چند جلسه بدون حضور آقا دوماد انجام بدن و البته در جلسات بعدی می تونن پدر شوهر و خان عمو و خان دایی و بابا بزرگهارو هم با خودشون ببرن ولی باز حضور داماد غیر ضروریست و نگاهش به همسر احتمالی آینده حرام می باشد ... حتی در این بین خانواده ی داماد می تواند تحقیقات لازمه را در مورد دختر خانوم و خونواده عروس خانم هم انجام دهند . وقتی دختر خانوم و خانواده اش از هر نظر تائید شدند و خونواده ی دختر هم به این ازدواج رضایت دادند ...